Reisfiche
Deze tocht is de meest complexe tocht qua voorbereiding, die ik tot nu toe ondernam. Ik reserveerde in totaal 15 overnachtingspunten, telkens voor een nacht en dat was niet steeds eenvoudig. Als je alle extraatjes meeneemt valt deze tocht in de categorie 'Zwaar', door zijn lengte in combinatie met de absolute beheersing van staptechnieken over alle terrein vereist (rots, grind, en in mindere mate op sneeuw) en een goede vertrouwdheid met de omgang met staalkabel zekeringen. Laat je deze extra's vallen, dan komt deze tocht in de categorie 'Gemiddeld', enkel dan nog door zijn lengte. Ikzelf had 24 dagen voorzien voor deze tocht, inclusief heen- en terugreis. Feitelijk kwam dit neer op 22 geplande stapdagen. Het was mijn bedoeling om het volledige traject tussen Oberstdorf en Verona te voet af te leggen, zonder gebruik te maken van kabelbanen, maar met de alpine variant over de Rifugio Tonini en de Rifugio Sette Selle en zonder de omweg langs Luserna en de Rifugio Lancia. Uiteindelijk heb ik nabij Bozen twee maal de kabelbaan gebruikt om zo 1000m stijgen en dalen uit te sparen. Voor samen 6EU kan je geen gewrichtsletsel riskeren. Daarenboven kwam er hierdoor tijd vrij voor een bezoekje aan Otzi. Bovendien is de omgeving rond Bozen niet echt optimaal. Ook tussen Albergo Monte Rovere en Carbonare nam ik de bus. Ondanks deze ingrepen is de tocht toch nog goed voor 23.600 hoogtemeters op en af. Dit is ongeveer evenveel als de 23.000 hoogtemeters van Munchen - Venetie (zonder kabelbaan of bus).
