Inleiding
De reis waar wij 9 weken over deden, wordt door sommige reizigers in 3 weken afgehaspeld, met de uitschuivers naar Argentinie en Chili misschien gespreid over 4 weken. Niet iedereen heeft immers de luxe over zoveel tijd te beschikken.Ons uitgangspunt was dat we voor alles ruimschoots de tijd zouden nemen. Geen haastwerk, we worden tenslotte al enkele jaren door de staat betaald om te rusten.We geven het grif toe, de combinatie die wij maakten is ook niet zo voor de handliggend: van Arequipa in Peru over noord Chili naar Buenos Aires en dan terug naar Santiago de Chile.In ons oorspronkelijk plan dachten we van Buenos Aires rechtstreeks naar Madrid te vliegen, maar dat paste blijkbaar niet in het plaatje van LAN. Daarom dus.Wij vinden het ook belangrijk om op sommige plaatsen iets langer te kunnen blijven. Zo bestaat de kans dat we toch iets meer beleven dan de vlugge voorbijganger.En natuurlijk weten we achteraf ook dat we bv. iets te lang bleven hangen in Cusco, dat we met een of twee dagen minder in Salta ook zouden toekomen, vooral omdat het een hernieuwde kennismaking was. Achteraf kan men gemakkelijk terugblikken en de fouten er uit halen.Vaak heeft dit echter ook te maken met een vastliggende vlucht. In dit geval Salta - BuenosAires.Als dan de geplande 'vakantiedagen' in Arica ook nog in het water vallen, komen er vanzelf gaten in het programma die nog moeilijk op te vullen zijn.Toch leert de ervaring ons dat het goed is om een aantal reservedagen in te bouwen in de landen van dit continent. Wegblokkades en stakingen kunnen zo maar van de ene op de andere dag roet in het eten gooien en een programma duchtig door elkaar gooien.Wanneer deze hinder een dag of enkele dagen duurt is dat spijtig, maar nog op te vangen. Als ge een week of veertien dagen wordt opgehouden (Bolivie 2004) kan het wel een ramp worden, als ge alleen nog met het handje kunt wuiven naar uw internationale vlucht.Voor ons is het ook belangrijk om ergens te 'zijn', zonder dwang om nog meer bezienswaardigheden en musea te bezoeken. Gewoon wat rondslenteren door de straten, over markten en kijken en proberen te begrijpen: wat vinden deze mensen die hier leven belangrijk, hoe leven ze, hoe verschillend zijn hun gewoonten van de onze en wat kunnen we onderweg op die manier allemaal leren?Misschien is dit het verschil tussen 'reizen' en puur 'toerist' zijn. Want toerist blijven we toch.Wij zijn immers geen Peruanen, Argentijnen of Chilenen...De keuze voor Zuid - Amerika is waarschijnlijk een onbewuste keuze. Natuurlijk speelt het feit mee dat we onze plan kunnen trekken in het Castiliaans en natuurlijk zijn we gefascineerd door de Indianen[1] en hun historische en hedendaagse cultuur.Is het zo nodig om de keuze van een reisdoel rationeel te kunnen verklaren? Waarom zijn sommige reizigers dol op Afrika en zijn er anderen die er - om welke reden dan ook- niet over peinzen.Goed, wij gaan dus graag naar Zuid - Amerika.Het ontstaan, de beleving en het resultaat van deze reis leest u in het verslag.
