Reisfiche
Patagonie, een naam die veel reizigers spontaan doet dromen. Spectaculaire wolkenluchten, veel wind, schitterende natuur, regen, kou, ver weg. Het is allemaal waar, al viel dat met die wind en kou nogal mee. Het beginidee om de zuidelijke helft van de Carretera Austral te fietsen werd uiteindelijk toch afgevoerd, maar de Carretera bleef erin, en daar hadden we geen spijt van. Minder frequent bezocht dan het zuidelijker deel van Patagonië, is het toch een schitterende route. De oversteek van Villa o Higgins naar El Chalten, alleen mogelijk voor wandelaars en fietsers, was een hoogtepunt op zich. Eigenlijk was heel deze route een hoogtepunt. Het is hier altijd en overal mooi, op een wilde en uitbundige manier. Onwaarschijnlijk mooie trekkings, gletsjers, rivieren, meren, relaxte sfeer en gezellige restaurants en cafés, overal zeer vriendelijke mensen, en een to-ta-le afwezigheid van zwerf- en ander vuil. In totaal een goede maand, waarvan 1 week Argentinië en de rest Chili. De Carretera Austral dus, tot het eindpunt in Villa o Higgins. Daarna het Argentijns deel met de trekking-hoofdstad El Chalten en El Calafate met de Perito Moreno en andere gletsjers in het NP Los Glaciares. Dab terug naar Chili om de beroemde 5-daagse W-trekking te doen in Torres Del Paine. Hier ben je niet alleen, maar je begrijpt meteen waarom. Afsluiten in Punta Arenas, met nog een bezoek aan een pinguinkolonie. En dan is het –helaas – al gedaan. Het had gerust nog wat langer mogen duren. Schoonheid verveelt nooit.
