Reisfiche
Ethiopië is een enorm groot land, dat feitelijk twee heel aparte landen zou kunnen vormen. Het noorden biedt cultuur en natuur, terwijl je in het zuiden voornamelijk mensen gaat bekij-ken(stammen). In het noorden zijn het meestal vriendelijke mensen, niet opdringerig en niet agressief. In het zuiden daarentegen komen ze stugger over, zijn ze agressiever en het enige wat telt zijn Birrs. Wij bevelen het noorden met volle overtuiging aan, terwijl we de mentali-teit van het zuiden eerder zouden verwensen. Van het noorden hebben we genoten, wanneer we in het zuiden rondtoerden, wensten we ons soms ver van Afrika. Als de zuiderlingen de op-geslagen weg niet veranderen, is het met het toerisme binnen de kortste keren gedaan, nog voor het echt op gang is gekomen. De infrastructuur is er nog niet, de prijzen om iets te be-zoeken swingen wel de pan uit. Prijzen die vandaag gelden, zijn morgen reeds achterhaald. Het toerisme in Ethiopië is meer gericht op groepen, individuele reizigers worden, zeker in de betere logies, stiefmoederlijk behandeld. Zij worden soms zelfs als een last aanzien. Iedereen zal natuurlijk niet dezelfde mening toegedaan zijn over dit prachtige land. Wij denken zo over de mentaliteit in dit land.
Eén ding is zeker, het is een minder interessante bestemming voor rolstoelgebruikers, hoe mooi het land ook mogen zijn. De kerken en kloosters in het noorden liggen op een heuvel of verzonken onder de grond, telkens met treden of steile hellingen. Marie-Claire heeft alles kunnen bezoeken wat zij wou, ik heb het vaak aan mij moeten laten voorbijgaan. Wegen en straten zijn niet altijd mooi geplaveid. Wanneer er eventueel een beetje hulp geboden wordt, wat zeldzaam is, wordt de handpalm prompt opengevouwen voor een tip. In Afrika wordt niets voor niets gedaan. Een wagen, best een Jeep of gelijkwaardig, met Engels sprekende en behulpzame chauffeur is een must voor het zuiden en aan te raden voor het noorden.
