Reisfiche
Het lijkt niet evident, een solotrip van 6 weken doorheen Colombia, dat 'gevaarlijke' land van drugskartels, FARC en kidnappings. Toen ik thuis voor het eerst het idee opperde dit Zuid-Amerikaanse land op mijn eentje te verkennen, botste ik dan ook op heel wat weerstand. Waarom dan toch naar Colombia? Ik was nog nooit in Zuid-Amerika geweest, maar ik heb er een aantal Colombiaanse vrienden wonen die ik leerde kennen tijdens mijn verblijf in China en ik wilde de vooroordelen over dit land ter plaatse checken om ze nadien hopelijk te kunnen ontkrachten.In tegenstelling tot mijn vorige soloreizen (waarvan de meeste in Azie), probeerde ik het traject deze keer toch min of meer vast te leggen. Met een Lonely Planet in de hand stelde ik een voorlopig reisplan op dat ik updatete met online informatie omtrent de actuele veiligheidssituatie van de verschillende regio's die ik wenste te bezoeken. De informatie over Colombia op de website van Buitenlandse Zaken leek mij de laatste tien jaar niet meer aangepast en was dan ook uitermate pessimistisch, zeker voor soloreizigers. Mijn schrijven naar de Belgische ambassade met de vraag naar info omtrent de huidige situatie heeft ook niets opgeleverd (Misschien moet ik hen volgende keer toch maar in het Frans aanschrijven indien ik een antwoord wens!). Omdat ik uit verschillende bronnen vernam dat vooral de meer afgelegen regio's in het zuidwesten en de verschillende nationale parken nog steeds niet risicovrij zijn, beperkte ik me vooral tot de grote steden. Omwille van die reden negeerde ik ook de kustzijde van de Stille Oceaan waar ik graag walvissen was gaan bekijken (augustus - september is het migratieseizoen van de blauwe vinvis).
