Image
Jo & Abel zijn twee avonturiers in hart en nieren. Dat gevoel voor avontuur zit toch wel in de familie. Abel was 11 jaar oud toen hij en zijn vader Jo begonnen aan een langdurig avontuur.
Hoe zijn jullie op het idee gekomen om dit avontuur samen aan te gaan?
[Abel] Wanneer papa met het voorstel kwam om enkele maanden naar de Verenigde Staten te reizen om maanden aan één stuk te wandelen dacht ik bij mezelf ‘Neen, dat gaat niet lukken. Ik kan dat helemaal niet’. Maar hij bleef mij warm maken voor de tocht, tot ik uiteindelijk besloot om de uitdaging aan te gaan. Zelfs als we maar een halve tocht zouden bewandelen, hebben we toch dat gedaan. We spraken op voorhand af dat we het dag per dag zouden aanvoelen. Nu ik daarop terugblik, kan ik zeggen dat de grootste stap altijd de eerste stap is.
Image
Hoeveel kilometer hebben jullie ondertussen in de kuiten?
[Jo] Het PCT-avontuur kwam uit op een +/- 4 300 kilometer. Daarvoor wandelden we af en toe met het gezin, maar deze tocht was natuurlijk meteen ‘next level’ voor ons. De PCT bewandelde ik samen met Abel, mijn jongste zoon. Hij ws toen 11. Mijn oudste zoon was al begonnen met zijn opleiding aan het middelbaar, dus een schoolonderbreking zou wat gecompliceerder zijn. Het jaar nadien hebben we dat natuurlijk goed gemaakt en wandelden we met het ganse gezin (en hond!) van Liechtenstein tot het meer van Genève, dat was een 400 kilometer. Later wandelden we anderhalve maand van de Atlantische Oceaan tot de Middellandse zee, de Pyreneeën door, en dat was een 900 kilometer.
Image
Lukt dat op fysiek vlak voor kinderen?
[Jo] Dat was ook voor ons een vraagteken op voorhand. We hebben natuurlijk regelmatig in de buurt van thuis gewandeld, maar dat is niet te vergelijken met weken of maanden aanhoudend te hiken. Uiteindelijk ging alles heel vlot. Ik ben ervan overtuigd dat kinderen meer kunnen dan wat we van hen zouden verwachten.
Het is ook logisch dat er af en toe wat lastige stukken tussen zitten, maar we konden elkaar goed motiveren en afleiden wanneer het wat moeilijker ging. Ik heb twee technieken om door moeilijke stukken te wandelen: ofwel begon ik te babbelen om de gedachten weg te sturen van de wandeling, ofwel liep ik een heel stuk voorop.
Image
Natuurlijk niet onlogisch, jullie wandelden 4.300 kilometer, dat is een heel eind. Hoelang waren jullie onderweg?
[Jo] We stapten vijf en halve maanden. Je kent elkaar dan ook heel goed en er is een groot vertrouwen. Abel en ik hebben niet altijd gewandeld als vader en zoon, maar eerder als compagnons die elkaar verder hielpen. Tijdens zo’n tocht leef je best van dag tot dag. Je mag niet te veel nadenken over de resterende kilometers of maanden.
Image
Sliepen jullie altijd zelfvoorzienend in een tent?
[Abel] De eerste weken verbleven we af en toe in een hotel wanneer we in een stad of dorp kwamen. De andere dagen sliepen wij altijd zelfvoorzienend in een tent. We kwamen ook snel in contact met Trail Angels die ons heel goed hielpen.
Image
Wat zijn Trail Angels?
[Jo] Trail Angels zijn mensen die in de buurt van de trial wonen en bereid zijn om Thru hikers op te vangen. Dat gaat van een lift tot een warme maaltijd tot zelfs een overnachting. Daar kijk je dan na weer enkele dagen wandelen enorm naar uit. Trail Angels zijn één voor één bijzondere mensen: zij zijn zo onzelfzuchtig, zo delend. We hebben er heel veel warme herinneringen aan.
Image
Fijn dat je altijd kon terugvallen op deze angels. Er is dus een hele community aan verbonden?
[Jo] Je hebt niet alleen een goed contact met Trail Angels, maar ook met de mede-hikers. Zonder dat gevoel van steun zou het misschien niet gelukt zijn. Dat is een soort familie die je creëert. Na twee dagen voelde je dat meteen aan.
[Abel] Je weet ook dat, samen met de andere wandelaars, je eenzelfde doel voor ogen hebt en dat je hetzelfde pad dient af te leggen. Zo is er toch een bepaalde verbondenheid met de wandelaars. Iedereen moedigt elkaar ook aan.
Image
Werd je geconfronteerd met een groot aantal mede-wandelaars?
[Jo] Wij kwamen twee dagen voordat het inreisverbod in de Verenigende Staten werd ingehuldigd aan. We hebben de ochtend dat Trump het inreisverbod aankondigde nog een vlucht genomen. Normaal zouden we een maand later vertrokken zijn. Door het vervroegd vertrek zijn we wel tijdens de winter begonnen met de tocht. Heel wat Europeanen zijn er niet geraakt of halverwege gestopt door de pandemie. Sowieso is er geen overvloed aan wandelaars die zich hier aan wagen, dus we hebben niet al te veel volk tegen gekomen.
Image
Hoe is dat als vader, om zo’n tocht te maken met een kind? Ik kan me voorstellen dat zo’n tocht niet risicoloos is.
[Jo] Neen, en dat beseften we ook voor we vertrokken. In zo’n bergzaam en/of bebost gebied kan je wel wat tegenkomen. We moesten altijd onze ogen open houden voor wilde dieren en struikelgevaar. In het begin van onze reis kregen we bericht dat Microsoft (= trailnaam), een mede-hiker die we die ochtend leerde kennen, een dodelijk ongeval had in de bergen. Op het einde stapten we ook door een bos waar het eerder gebrand had, waar we moesten uitkijken voor eventueel vallende bomen.
Image
Hoe is het idee bij jullie gegroeid?
[Jo] Het idee begon te broeden na het lezen van het boek Wild. Dat vond ik een heel inspirerend verhaal en werkte ook wel aanstekelijk. Van het een kwam het ander. De laatste afspraken met het thuisfront werden gemaakt en wij vertrokken. Op voorhand wist ik ook niet hoe het zou zijn om zulke reizen te maken met kinderen. Ik volgde gewoon mijn eigen idee en deed mijn eigen ding. En dat ging goed. Soms onderschatten we wat kinderen kunnen.
Image
Hoeveel kilometer wandelden jullie per dag?
[Jo] Wij hadden een berekening gemaakt: als we ongeveer 33 kilometer per dag afleggen, zouden we vijf en halve maanden onderweg zijn, ingerekend met extra stops. Maar we hebben geleerd dat je dat niet zomaar kan. Die 33 kilometer haal je de eerste dagen niet. Het duurt weken tegen dat je deze volle 33 kilometer kan afwandelen. Dat is ook het leuke aan een thru hike: je ziet je eigen lichaam sterker worden.
[Abel] Na 4 maanden voel je aan wat je lichaam opgebouwd heeft. Het wandelen met de zware rugzak gaat veel vlotter. Ik weet nog dat we op één dag zelfs 45 kilometer aflegden.
[Jo] Klopt, je voelt jezelf lichamelijk heel sterk, maar ook heel helder in je geest. Dat is een heel fijn gevoel.
Image
Welke sites/platformen hebben jullie geholpen bij de voorbereiding?
[Jo] Wij kwamen in contact met de Trail Angels via Facebookgroepen. Daarnaast heb je bij de meeste lange afstandswandelingen een Association die zorgt er ten eerste voor dat je een permit hebt om de tocht te maken, maar zij zorgen ook dat je aan heel wat praktische informatie geraakt. Verder zijn er heel wat Thru hikers die graag informatie delen aan de hand van een persoonlijke blog of website.
Tijdens de wandeling zelf gebruikten we een app die aangeeft waar je waterbronnen en kampeerplaatsen kan vinden. Het is wel zo dat op de meeste kampeerplaatsen plaats is voor één of twee tenten, dus je moet ook geluk hebben dat je de eerste bent. Ander moet je nog een tiental kilometer verder wandelen naar de volgende kampeerplaats.
Image
Nog een laatste boodschap die je wil meedelen?
[Abel] Vooral niet twijfelen. Als je de kans hebt, zou ik het zeker doen!
Dit interview is ook beschikbaar als podcast. Klik hier om deze aflevering te beluisteren!
