Posada La Sacristia

Onze suite lag in een straatje in een huis, apart van het hotelletje. Een dubbel gevoel: enerzijds was de suite (nr. 12) iets speciaals: een omgebouwde 15de eeuwse kapel met de pilaren nog zichtbaar, veel sfeer, een marmeren bad in de ruimte, een oosterse inrichting. Anderzijds de mankementen: de buren waarvan we elk woord hoorden en tot 's nachts tafelden op een terras, enkel gescheiden door melkglas van onze suite. Grote rare insecten die wellicht door de balken kropen en waar we niet bij konden (eng!!). Het 'vochtig' gevoel in de kamer (nooit geen zon binnen)... Het oogde heel mooi, maar het voelde niet zo goed.
De mevrouw vertelde dat ze maar twee suites niet meer hebben buiten het hotel, maar deze staan niet meer vermeld op de site. Toen wij boekten waren er vele suites. Het hotelletje zelf is te verkiezen, heel veel sfeer in de ontbijtruimte, openslaande deuren naar buiten, veel planten, een terrasje. Een heel lekker ontbijt, goede koffie, sfeermuziek, gewoon een heel relaxte en leuke sfeer waar je in mee gezogen wordt.