Alcaudete, Pension Hidalgo

Onze meest bizarre logieservaring van deze reis, we hebben het nu nog over ‘circus Hidalgo’. We hadden via Booking.com vooraf in Alcaudete een kamer geboekt in  Hospederia Castillo de Alcaudete, de dag voordien werden we gebeld door de klantendienst van Booking dat dit hotel onze boeking ‘om technische redenen’ geannuleerd had. Vreemd en knap vervelend, vooral omdat we toen met de fiets op pad waren. Booking stelde als vervanging Pension Hidalgo voor, nu ja, we hadden weinig keuze dan te aanvaarden.We kwamen na een lastige klim vanaf het Via Verde-fietspad aan in een verlaten zijstraatje, het hotel bleek langs de buitenkant enkel een gesloten deur te zijn met  een GSM-nummer om naar te bellen. Lap, weer eentalig Spaans, zo goed en zo kwaad als we konden uitgelegd dat we een kamer gereserveerd hadden. De eigenaar kwam naar beneden, we hadden vooraf aan Booking uitgelegd dat we met de fiets waren en die beschermd wilden parkeren. OK, wij met onze fietsen binnen, eigenaar begint dik tegen zijn goesting een kast in zijn restaurant te verschuiven, en ja, daar tegen de muur konden we onze fietsen plaatsen. Meteen maar gevraagd of we konden eten, maar dan kwam het gevreesde woord: “manana”, morgen – ’t was sluitingsdag.Onze kamer bleek een klein, muf ruikend hokje in een donkere gang te zijn, waar net twee bedden en een kastje in pasten. Badkamer was oud maar proper. Betaling was 40 Euro in de hand, zonder paperassen.Op zoek naar een avondmaal kwamen we in de kiosk aan het park terecht en aten daar zowaar het lekkerste varkensvlees dat we ooit proefden (Iberico) – ook bijzonder vriendelijke bediening, top!Achteraf hoorden we dat er nabij Alcaudete aan de Via Verde een uitstekend verblijf was: Apartamentos Turistico Rurales Via Verde del Aceite